£atwo zyc to tylko zludzenia
Kochac miloscia, ktora nie boli
I nad swym zyciem nie tracic kontroli
Chcemy byc wielcy bez lez i cierpienia
"£atwo zyc" to tylko zludzenia
Kochac tak by nie bolalo
A niewiadomej nie przybywalo

Tylko milosc nam pozwala bez leku zyc
W deszczu troski przesladowan
Prawda nie pozwala juz dluzej w miejscu tkwic
Nawet mimo ciaglych szykan
To co niemozliwe mozliwym znow stanie sie
Gdy nie zabraknie Ci odwagi
By na nowo znow probowac ocalic to
co zginelo mimo walki

Wiecej brac niz dawac latwo przychodzi
O sobie zapomniec to w bolu sie rdozi
W powodzie klamsta nie stracic godnosci
I nie zagubic swej tozsamosci
Tylko milosc nam pozwala bez leku zyc
W deszczu troski przesladowan
Prawda nie pozwala juz dluzej w miejscu tkwic
Nawet mimo ciaglych szykan
To co niemozliwe mozliwym znow stanie sie
Gdy nie zabraknie Ci odwagi
By na nowo znow probowac ocalic to
co zginelo mimo walki

Dopoki jest w nas iskra nadziei
To jeszcze wszystko moze sie zmienic

Tylko milosc nam pozwala bez leku zyc
W deszczu troski przesladowan
Prawda nie pozwala juz dluzej w miejscu tkwic
Nawet mimo ciaglych szykan
To co niemozliwe mozliwym znow stanie sie
Gdy nie zabraknie Ci odwagi
By na nowo znow probowac ocalic to
co zginelo mimo walki
(Tylko milosc... Tylko milosc... Tylko milosc... Tylko milosc...)