Mieszka ona tez,
Gdy mijacie sie na schodach,
Taka smutna jest.

Pod czarnymi szklami okularow,
Kryje swoje lzy,
I nie wierzy juz nikomu,
chocbys to byl ty.
Nie dostaje kwiatow,
ani nikt jej nie caluje ust.

Refren:

Co powiesz o milosci,
Takiej kobiecie, ktora zycie zna.
Cokolwiek bys powiedzial,
Ona nie uwierzy w to i tak.

Siada w oknie pijac kawe,
Patrzy nie wie gdzie,
Zbyt daleko jest myslami
i nie slucha cie.

Wciaz pamieta dobrze tamten ranek,
Gdy powiedzial to,
ze nie kocha jej naprawde,
I ze zrobil blad.

W progu domu stala i plakala, Gdy opuszczal ja.

Refren:

Co powiesz o milosci,
Takiej kobiecie, ktora zycie zna.
Cokolwiek bys powiedzial,
Ona nie uwierzy w to i tak.