Nieobecnych pojawia sie cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boze Narodzenie.
I choc przygasl ¦wiateczny gwar,
Bo zabraklo znow czyjegos glosu.
Przyjdz tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironi losu.

Daj nam wiare, ze to ma sens,
Ze nie trzeba zalowac przyjaciol.
Ze gdziekolwiek sa dobrze im jest,
Bo sa z nami choc w innej postaci.
I przekonaj, ze tak ma byc,
Ze po wlosach tych wciaz drzy powietrze,
Ze odeszli po to by zyc.
I tym razem beda zyc wiecznie.

Przyjdz na swiat,
By wyrownac rachunki strat.
Zeby zajac wsrod nas,
Puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwol cieszyc sie dzieckiem w nas,
I zapomniec ze sa puste miejsca przy stole.

A nadzieja znow wstapi w nas,
Nieobecnych pojawia sie cienie.
Uwierzyli kolejny raz,
W jeszcze jedno Boze Narodzenie.
I choc przygasl swiateczny gwar,
Bo zabraklo znow czyjegos glosu.
Przyjdz tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironi losu.

Przyjdz na swiat,
By wyrownac rachunki strat.
Zeby zajac wsrod nas,
Puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwol cieszyc sie dzieckiem w nas,
I zapomniec ze sa puste miejsca przy stole.

Przyjdz na swiat,
By wyrownac rachunki strat.
Zeby zajac wsrod nas,
Puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwol cieszyc sie dzieckiem w nas,
I zapomniec ze sa puste miejsca przy stole.