't Roetsjleed by Beppie Kraft
Middenin de wintertied, daan is get aon de hand.
Daan pak iech miech d'n trein, vertrèk weer nao Tirolerland.
Daan staon iech op dee berreg, daan zing iech hoeladiejeej.
Want oonder aon dee berreg, dao ligk e fijn kaffee.

Iech kom de berreg roenter roetsje,
iech kom pas stèl op 't terras.
Dao drink iech miech e lekker snepsje,
en daan weer gaw de lif gepak.
Iech kom de berreg roenter roetsje,
iech sjievel door tot aon 't buffèt.
Iech pak miech dao 'nen apfelkorn,
en gaon pas middenin de nach nao bèd.

Iech höb daan wel geit hoegtevrees,
meh iech gaon tot aon d'n top.
En zeen iech dao die deepde,
jao, daan dazelt miene kop.
En dèks zègke de lui "zègk keend,
diech bis wel get getik",
meh iech daol allein meh aof,
umtot de kaffee dao oonder ligk.

Iech kom de berreg roenter roetsje,
iech kom pas stèl op 't terras.
Dao drink iech miech e lekker snepsje,
en daan weer gaw de lif gepak.
Iech kom de berreg roenter roetsje,
iech sjievel door tot aon 't buffèt.
Iech pak miech dao 'nen apfelkorn,
en gaon pas middenin de nach nao bèd.

Iech kom de berreg roenter roetsje,
iech kom pas stèl op 't terras.
Dao drink iech miech e lekker snepsje,
en daan weer gaw de lif gepak.
Iech kom de berreg roenter roetsje,
iech sjievel door tot aon 't buffèt.
Iech pak miech dao 'nen apfelkorn,
en gaon pas middenin de nach nao bèd.