Ona ju¿ daleka jak zimne s³oñce
Które widzisz we mgle
Nie us³yszy wiêcej nikt tej melodii
Któr¹ odda³eœ jej
Rozstrojonej struny dŸwiêk
Samotnoœci cichy p³acz
Coraz g³oœniej jednak gra niepokorna
Wiecznie g³odna dusza twa

I do biegu zrywasz siê
Choæ z ran jeszcze p³ynie gor¹ca krew
Gdy z gitary œcierasz kurz
Pierwszy uœmiech wolno rodzi siê
Nie ma jej, nie wróci tu
Nowy g³ód do przodu pcha
Dzieñ jak œwieca topi siê
Krzyczy zmarnowany czas

Nie pytaj mnie co robiæ
Biegnij, ratuj siebie
Nie pytaj mnie gdzie sens
Bo ja tak¿e tego nie wiem
Nie pytaj, biegnij szybciej
By serce twe nie spa³o, nie
Ju¿ coraz wiêcej wiesz
Lecz ci¹gle czegoœ ma³o jest

Jak pijany chodzisz tym
Co przynosi ka¿dy nowy dzieñ
Tyle smaków, tyle barw
Poœród nich jej obraz blednie jak sen
Choæ to niebezpieczne jest
Idziesz coraz g³êbiej w las
Coraz szybciej krêci siê
Szpula z filmem w którym grasz

Nie pytaj mnie co robiæ
Biegnij, ratuj siebie
Nie pytaj mnie gdzie sens
Bo ja tak¿e tego nie wiem
Nie pytaj, biegnij szybciej
By serce twe nie spa³o nie
Ju¿ coraz wiêcej wiesz
Lecz ci¹gle czegoœ ma³o jest