Det er lenge til sola står opp
frå bak havet der hu bur
Drikker vann frå ein mørkeblå kopp
Mens blikket møter mur

Deler vatnet mitt kun med meg sjøl
men eg er ikkje særlig tyste
eg trur ikkje nogen har gjort dette før
eg er vel blant de første

Kanskje du kunne komt på besøk
opp trappå gjønå mørket
eg sko ikkje sagt noge om du lukta løk
eller om du gjekk i dørken

For me trenger ikkje gjer nogen ting
kan sjå på månen når han skinner
masse skygger som danser omkring
til di plutselig forsvinner

Ingen trenger vær redde
ingen trenger vær redde nå
ingenting er på ferde
kjenner en som passer på

Men koss kan du veta at e har lyst
til å få besøk av deg nå
oppi trappå der er det heilt tyst
og på dørå banke ingen på