On im dodawal piesnia sil, spiewal ze blisko juz swit.
¦wiec tysiace palili mu, znad glow podnosil sie dym,
¦piewal, ze czas by runal mur...
Oni spiewali wraz z nim:

Wyrwij murom zeby krat!
Zerwij kajdany, polam bat!
A mury runa, runa, runa
I pogrzebia stary swiat!

Wkrotce na pamiec znali piesn i sama melodia bez slow
Niosla ze soba stara tresc, dreszcze na wskros serc i glow.
¦piewali wiec, klaskali w rytm, jak wystrzal poklask ich brzmial,
I ciazyl lancuch, zwlekal swit...
On wciaz spiewal i gral:

Wyrwij murom zeby krat!
Zerwij kajdany, polam bat!
A mury runa, runa, runa
I pogrzebia stary swiat!

Az zobaczyli ilu ich, poczuli sile i czas,
I z piesnia, ze juz blisko swit szli ulicami miast;
Zwalali pomniki i rwali bruk - Ten z nami! Ten przeciw nam!
Kto sam ten nasz najgorszy wrog!
A spiewak takze byl sam.

Patrzyl na rowny tlumow marsz,
Milczal wsluchany w krokow huk,
A mury rosly, rosly, rosly
£ancuch kolysal sie u nog...

Patrzy na rowny tlumow marsz,
Milczy wsluchany w krokow huk,
A mury rosna, rosna, rosna
£ancuch kolysze sie u nog...