het is niet te geloven by Jantje Smit
Ergens in my room, stond nog een P.C.
die het niet meer dee, ojee,ojee
je kon daar niets meer mee

Sometimes in the night , bij 'n volle maan
ging hij spontaan vanzelf aan
En als 'n wonder ging dan het beeldscherm open
en in 'n wolk van rook, kwamen zij eruit gekropen
het waren 'Duke en Mario en Luigi'
en Aliens op 'n fietsie

Het is niet te geloven, het is niet te geloven
In je stoutste dromen maak je zoiets nog niet mee
maar we moesten beloven. Ja, we moesten beloven
niemand iets te zeggen , van het geheim van de P.C.

Ze reisden door hun space, op 'n laserstraal
en zongen in de 'digi-taal- , het is toch niet normaal
dan kloonden ze zich zelf, only voor de gein
en werd m'n kamer veel te klein