Het kleine meisje by Jan Smit
Ze zat met tranen in haar ogen
Een kleine meid, een jaar of 10
Het aller treurigste meisje
Dat had men hier nog nooit gezien

'K ging naar haar toe en wilde weten
Waarom ze huilde daar op straat
Ze zei dat niemand op de wereld
Ooit met haar lacht of met haar praat

Het kleine meisje
In deze grote vreemde stad
Ze vroeg of ik met haar wou spelen
Omdat ze nooit een vriendje had

Het kleine meisje
Zoveel verdriet dat lieve stuk
Heeft alleen eenzaamheid gevonden
En zoekt nog altijd naar geluk

Ik nam haar met me mee naar huis toe
We speelde tot de avond stond
Ze was gelukkig dat ze bij mij
Een beetje thuisgevoel hervond

Ben s'avonds toch in slaap gevallen
En s'morgens vroeg ook weer ontwaakt
Op mijn spiegel stond geschreven
Jij hebt mij heel erg blij gemaakt

Het kleine meisje
In deze grote vreemde stad
Ze vroeg of ik met haar wou spelen
Omdat ze nooit een vriendje had

Het kleine meisje
Zoveel verdriet dat lieve stuk
Heeft alleen eenzaamheid gevonden
En zoekt nog altijd naar geluk