Het boterde al lank ni al te best meer met ons twee
na zeven jaren is 't schip dan ook verzwolgen door de zee
't was al een tijdje duidelijk, wij waren uitgeklapt
rest mij nog juist te zeggen: 't is tijd dat gij oepstapt

Verdwijnt uit mijn ogen, trek het afscheid ni te lank
vooruit en smoort em af, oe valies staat in de gank
komaan en pakt oe biezen, 't is beter da g'em smeert
oe vriendje staat te wachten, hoort maar al hij klaksoneert
vooruit en kuist oe schup af, gij ellendig stuk verdriet
'k hem tranen in men oegenen 'k wil ni da gij da zie
'k hem altijd van oe g'houwe en ik dacht gij oek van mij
maar kom geen sentiment en geen gezever, 't is voorbij
toch kan ik moeilijk zeggen word gelukkig allebei
want zie na al die jaren leeft nog iet van u in mij

verdwijn uit men ogen, en bleft er ni zo staan
die glimlach van oe bakkes of ik vang nog vodden aan
vooruit, komaan, verdwijn na astemblief
oe vrientje zit te wachten en ik wor nog agressief
vorruit, d'ruit, of 'k stamp oe oep de staat
ik hou mijn eigen in, mor seffes weur ik kwaad.