Mysle sobie nawet ze
To pora by, pora by
Polubic je

Przed bujaniem sie nie wzbraniam
Nie jest mi z nim wcale zle
I nawet nie, nie chce by
Skonczylo sie

Chyba w marcu gdzies nad ranem
Zabujalam sie to fakt
I do dzis dzien
Juz tak mam

Zabujalam sie nad zycie
Tak na amen po grob tak
I milo mi, mily nam
Jest ten stan

Chyba w marcu gdzies nad ranem
Rozgonilam ciezkie sny
Mialam dosc i one dosc
Mialy mnie

Dusze zima przysypana
Odkurzylam po to by
Pelny blask, pelny blask
Zwrocic jej

Zabujalam sie tak pieknie
W tych najblizszych co to wiem
Ze do dzis, razem wciaz
Trzymaja sie

Zabujalam sie i tesknie
Bez pamieci wiedzac ze
To moj Bog, wlasnie Bog
Nie buja mnie...