In ons stamcafe by Marianne Weber
Ik ken een plek waar je even jezelf bent
Waar een ieder behoefte aan heeft
Waar niemand zomaar op je neer kijkt
Als je een beetje gezelligheid geeft
Doordeweeks dan zit je gevangen
Al die dagen die haat ik het meest
En al die uren die lijken steeds langer
Maar op vrijdag begint weer het feest

Want in ons stamcafe
Trek ik weer even aan de bel
En voor de hele kroeg wat bier bestel
Dan gaan de remmen los
Ik hef het glas
En aan de zorgen denk ik morgen pas

Ik schuif weer aan bij de bar of een tafel
Plaats genoeg nou je komt er maar bij
Met een mop en voor ieder een drankje
Maak je zo weer wat vrienden erbij
Tis de kroeg waar mijn taal wordt gesproken
Geen dure woorden nee, doe maar normaal
De kastelein die niet kijkt als je weg gaat
Want hij weet dat ik morgen betaal

Want in ons stamcafe
Trek ik weer even aan de bel
En voor de hele kroeg wat bier bestel
Dan gaan de remmen los
Ik hef het glas
En aan de zorgen denk ik morgen pas

Want in ons stamcafe
Trek ik weer even aan de bel
En voor de hele kroeg wat bier bestel
Dan gaan de remmen los
Ik hef het glas
En aan de zorgen denk ik morgen pas
En aan de zorgen denk ik morgen pas