Herkes evine dönerken
Ben senin derdinde
İçime ağlarım ben
Sokak köşelerinde
Şişede gözyaşlarım
nerde olsa yatarım
taşları yastık yaptım
bulutlardır yorganım
Tuttum bırakmam tuttum
Elini bırakmam tuttum
Bırakmam tuttum
Bizde yalan olmaz (yamuk olmaz)
tuttum
bırakmam tuttum
bir daha bırakmam (elini bırakmam tuttum)
şapka çıkartırım önünüzde
memnuniyetle
bırakmam elini tuttum bir kere
azcık param olsaydı
elim kolum bağlanmazdı
ne iş olsa yapardım
kimse beni tutamazdı
bende neşe bırakmadın
bir huzurum kalmadı
umutsuz aşığım ben

Thanks to razvan