Πού πας; πάνω στο χώμα ουρανό βρήκα για μας,
φως σου έδειξα στο μαύρο της σκιάς,
να μη φοβάσαι τα σκοτάδια που θα βρεις.
Μισός, χωρίς εσένα θα είναι ο κόσμος μου μισός,
παραδομένος θα βουλιάζω διαρκώς,
στη σκέψη ότι ίσως δεν θα ξαναρθείς.

Μη φύγεις τώρα, μείνε εδώ μη με αρνηθείς αυτή την ώρα,
βαθύ σκοτάδι και μεγάλη ανηφόρα,
χωρίς εσένα να ανέβω δεν μπορώ.
Πονάω τόσο όσο δεν τόλμησα κανένα να πληγώσω,
βαρύ το αντίο δεν μπορώ να το σηκώσω,
μη φύγεις μείνε λίγο σε παρακαλώ.

Πού πας; μη με αποφεύγεις από την άλλη μη κοιτάς,
εσύ που με έμαθες πώς είναι να αγαπάς,
πριν φύγεις μάθε μου ένα τρόπο να ξεχνώ.
Μικρός κοίτα μπροστά σου στέκομαι τόσο μικρός,
παραδομένος θα βουλιάζω διαρκώς,
στη σκέψη ότι ίσως δε σε ξαναδώ.

Μη φύγεις τώρα, μείνε εδώ μη με αρνηθείς αυτή την ώρα,
βαθύ σκοτάδι και μεγάλη ανηφόρα,
χωρίς εσένα να ανέβω δεν μπορώ.
Πονάω τόσο όσο δεν τόλμησα κανένα να πληγώσω,
βαρύ το αντίο δεν μπορώ να το σηκώσω,
μη φύγεις μείνε λίγο σε παρακαλώ. χ2