(Magda Obtulowicz / Patrycja Markowska - Piotr Lukaszewski)

Znam ja, gdy samotnie w tlumie szuka prawd
znam ja, pozdrawiamy siê
znam ja, widzê gniew, co tañczy w glowie jej
znam ja i nie pytaj skad

Zawsze myli drogê, zawsze stara siê
niewidzialna sciezka biec
placze, kiedy cierpi, smieje siê do lez
jaka byla - taka jest

Tak dobrze znam ja ja
jest przeciez w kazdej z nas
tak dobrze znam ja ja
kobiecych lêków swiat
to ona i to ja
ten smutek i ten zar
to ona i to ja
kobieta, kobieta...

Juz wiem, mam oczy jej,
w których widac strach
juz wiem, ona boi siê
znam ten kazdy skrawek
swiata, w którym jest
juz wiesz, ze to wlasnie ja...

Swoim cieplem promieñ plonie w niej
moc o jakiej nie wie nikt
zna na pamiêc smutek, zna na pamiêc deszcz
kazda kropla znaczy lêk

Tak dobrze znam ja ja
jest przeciez w kazdej z nas
tak dobrze znam ja ja
kobiecych lêków swiat
to ona i to ja
ten smutek i ten zar
to ona i to ja
kobieta, kobieta...