Saian - Parmak Uçlarýný Kazýtan Kadýn

huzur içinde yat
artýk vakit dar
dizlerin üþürse pembe þalý gör ve sar
malzemesi çürük boþ bir çocuk parký bul
salýncakta üþü, derin çizgilerden kurtul
dökülen son sözler her zaman buruktur
þimdi en yalýn halin birazcýk istanbul
öykünür dudaklarýn tabii ki, sökülür canýn
öyküdür dudaklarýn ve mýrýldanýr þarkýmý

boynundan omzuna dökülen çýðlýk gibidir sýrça ses tonun þimdi
yitirmiþtir fiziksel, en ilkel nefsi
parmak uçlarýný, bir de sosyoloji bilimini
mistik ve tinsel bir fantastik filmini
emek kadar madun, ekmek kadar maðdur
"ne olacaksa olsun lan" derken bile maðrur
parmak aralarýna gece dokunur onun sýk sýk
konuþamam, sözlerimi kurþunlar sýksýn

susar þimdi þarkýlar
"öyle birisi yok ki burada"
uyuþur duvarlar intiharýn ortasýnda
kalp aðrýmýz da "daha sabaha çok var"
yumruk oldum kendi kendime, burada olsan
ölüm kasýtlýdýr, pencereler kilitli
dolap gözlerinde korku saklamýþtý gizli gizli
miladý doldu sözlerin, of benim caným
deniz gibi gecenin bi" vakti çekildi kaným.