Στο μεγάλο ποταμό, αν μπείς μια φορά, μια φορά
κι άμα πέσεις στον γκρεμό κι απλώσεις φτερά,
ξέρεις πια για πού τραβάς και πώς προχωράς,
αγαπάς, κι έχεις μάθει να μετράς με χτύπους καρδιάς.

Μη μου ξαναφύγεις πια, δε θα μου ξεφύγεις πια,
πάρε με αγκαλιά πάμε όπως παλιά μακριά.
Μη μου ξαναφύγεις πια, δε θα μου ξεφύγεις πια,
δώς μου δυο φιλιά πάρε αγκαλιά ξανά.

Στο λαβύρινθό μου αυτό, στον άλλο εαυτό τον κρυφό,
είχα εσένα οδηγό αστέρι μου εγώ,

κι όταν τρόμαζα πολύ μπροστά στη ζωή,
μια ζωή, μάθαινα να προχωρώ γιατί σ' αγαπώ.

Μη μου ξαναφύγεις πια, δε θα μου ξεφύγεις πια,
πάρε με αγκαλιά πάμε όπως παλιά, μακριά,
και μην ξαναφύγεις πια, η ζωή είναι εδώ μπροστά,
κράτα με γερά πάμε στα βαθιά νερά.
Μη μου ξαναφύγεις πια, δε θα μου ξεφύγεις πια,
δώς μου δυό φιλιά, πάρε με αγκαλιά ξανά.

Στο λαβύρινθό μου αυτό στον άλλο εαυτό τον κρυφό,
είχα εσένα οδηγό αστέρι μου εγώ...