Ik weet wat ik denk, bij me, hoort bij me past.
Wat ik vind, wat ik ken, maar doe vaak 't contrast.
En ik weet niet eens of dat slecht is.

Als ik denk dat ik links, ga ik rustig rechtdoor.
Als ik roep dat ik tegen, doe ik ook wel eens voor.
En ik weet niet eens of dat slecht is.

Ik zo graag zijn, als ik zelf heb bedacht.
Maar sla om me heen, als dat van mij wordt verwacht.
En ik weet niet eens of dat slecht is.

Water naar de zee.
En ik draag rustig mee.

Ik wil graag met haar, omdat ze zo dicht bij mij.
Maar als 't zo is, voelt 't als te dichtbij.
En ik weet niet eens of dat echt is.

Alles gaat me nog goed, maar ik raak me vaak kwijt.
In mijn eigen idee, dat ik aan overvloed lijd.
En ik weet niet eens of dat echt is.

Want wat ik me voorneem, dat komt zelden uit.
Omdat ik het wel meen, maar nooit echt besluit.
Ik heb wel de wil, om te doen wat ik doe.
Maar de kunst van het laten, laat ik nog niet toe.
En ik weet niet eens of dat echt is.
Of dat slecht is.

Water naar de Zee.
En ik draag rustig mee.

Water naar de Zee.
En ik draag rustig mee.