Ei likbør hadde han sett komma,
Sigande frå Trodladalen opp Lundamyri,
Audmjuk han i akttok synet,
Kven hadde dauden i teke,
Med otta han keik i kista,
Børi hadde med seg,
Daud, velstelt, Hvàllætti han var,
Etter dette han visste at Arntor aldri kom attende,
Ja, stolt han kunne møta dauden,
Gått viljugt i strid for å sikra ætti grid,
Gått mannadrap so ein krigar byrg,
Nekta trelldom, svik, ofra liv i grid,
Men so hemn for oppreisa og slag,
Ville svikarane setegarden ta,
Ein gard so store at den på ein dag ikkje kunne gå,
Tilmed heiden grunn garden er tufta på,
Ei nye ætt skulle setegarden rå,
Sette livet til for ætte og æra miste både setegarden og sæla,
Men då dauden var nær vart han heidra likferd,
Ein tragedie for ætlingane dette var,
Skulle dei verkeleg missa slik ein gard,
Vreida hans Sverre ville ingen ende