Nawet gdy czas nasze ślady zniósł
Z ławki, co była jak schron
W parku gdzie tor miasto tnie na pół
Siedzimy tam dalej, wciąż.

Bo nie ma dna
Kiedy pije się
Wino i krew jednym tchem
Co to jest żal
Kiedy nie pytam Cię
Czy to ostatni był dzień
...przecież nie.

Zgoda, że jest zapisany los
Biegnie ten tor w każdym z nas
I niechby znów doniósł na nas ktoś
Chodzmy zobaczyć ten park

Bo nie ma dna
Kiedy pije się
Wino i krew jednym tchem
Co to jest żal
Kiedy nie pytam Cię
Czy to ostatni nasz dzień
Przecież nie

Bo nie ma dna
Kiedy pije się wino i krew jednym tchem
Co to jest żal
Kiedy nie pytam Ciebie nie
Czy to ostatni nasz dzień.

Tam nie ma dna kiedy pije się
Wino i krew jednym tchem
Co to jest żal kiedy nie pytam cię
Czy to ostani nasz dzień